Woord van het jaar
Elk jaar is er een verkiezing van ‘het woord van het jaar’. Welk woord zou het woord worden voor 2020? Coronakapsel, niesschaamte, anderhalvemetereconomie of heel gewoon quarantaine? Voor mij is het het woord quarantaine. Waarom? Omdat ik er midden in zit en niets anders om mij heen hoor.
Man- en dochterlief zijn ziek en dus zijn wij -mijn zoon en ik- ook verplicht om thuis te blijven. Natuurlijk als brave burger doe ik dat, maar dit kost wel moeite merk ik. Geen studeerkamer in dit toch best grote huis en dat betekent dochterlief boven op haar kamer en wij met zijn drieën aan onze net nieuwe eetkamertafel. Vier volwassenen 24/7 verplicht op elkaars lip. Ik zie en hoor alles van mijn eetkamer collega’s en zij natuurlijk van mij. Beeldbellen of telefoneren is bijna niet te doen, want tja met mijn harde stem kunnen zij niet meer werken zeggen ze. Of tja, wie van mijn nieuwe collega’s doet er een rondje koffie? Ik hoef toch niet steeds degene te zijn die dat doet? Ik heb me deze dagen al meerdere keren afgevraagd wat erger is. Met kleine kids in quarantaine of met je man en je volwassen kids? Ik weet het nog niet. Wat ik wel weet is dat ik mijn eigen ruimte mis, mijn ritje naar de zaak of naar een klant. Lekker in de auto meegalmen op een Nederlandse smartlap en op mijn tien centimeter hoge hakken mijn vak uitoefenen op kantoor. Ik mis de potten kruidenthee op kantoor en vooral het in stilte kunnen werken. Vijf dagen werken vanuit huis: het gaat best hoor, maar ik heb inmiddels wel veel respect voor al die mensen die nog veel langer opgesloten waren en met hun huisgenoten moesten overleven.
Respect, misschien moeten we dat wel invoeren als het woord van 2020! Respect voor elkaar als je verplicht met elkaar achter de voordeur in quarantaine zit, maar vooral respect voor elkaar buiten de voordeur, in de supermarkt, bij de bakker, in publieke ruimtes. Geef elkaar met respect ruimte. Ruimte om anders te denken, maar ook ruimte om met inachtneming van alle regels die ons opgelegd worden toch gewoon jezelf te mogen zijn. In huis, en daarbuiten, want de beste versie van jezelf zijn kan ook in quarantaine met een beetje hulp van mijn nieuwe coronacollega’s. Wat ik ga doen vandaag….misschien maar eens aan de eetkamertafel meezingen met de muziek van André Hazes?