Het is donker als ik ’s morgens naar kantoor ga en als ik ’s avonds naar huis rijd. Soms is het ook donker in mijn hoofd. Ik heb namelijk het gevoel dat de wereld verhardt. De oordelen vliegen over tafel en sterker nog, ik doe eraan mee als ik niet oplet. Ik voel me soms een rebels kind dat in opstand komt. Lekker ongegeneerd uitspraken doen zonder ergens over na te denken. Helaas in deze tijd gaat dat niet altijd zonder consequenties.

Mijn bedrijf bestaat al 21 jaar en pasgeleden had ik een gesprek met een klant. De klant is voor mij altijd koning, dat is een belangrijk uitgangspunt. Deze klant had een vraag en wij dachten en organiseerden mee. Onze inspanningen werden echter van tafel geveegd en de vraagtekens in mijn team groeiden.

Natuurlijk kan ik mijn zakelijke pet opzetten, maar zo onderneem ik niet. Ik onderneem vanuit gelijkwaardigheid en dit gaat al 21 jaar goed. Deze keer was het anders. De klant sprak hard en afstandelijk en had maar een doel. Ons een commando geven hoe we de opdracht moesten uitvoeren. Die had ik niet zien aankomen. Wij werken tenslotte altijd vanuit gelijkwaardigheid en dat is volgens mij niet: u wenst wij draaien. Of: u trekt aan de touwtjes en wij voeren uit.

Het gesprek was ronduit vervelend en niet gelijkwaardig. Gelijkwaardigheid bestaat uit het woord gelijk en waardig en dat misten we. Het leek of wij geen keuze hadden. Uiteindelijk hebben wij een keuze gemaakt die voor ons en ook de klant wel goed was. Want een keuze is er altijd. Ook in deze donkere harde tijd.

De keuze om het gezellig te maken met de kerstboom en de lichtjes. Om op een doordeweekse avond een fles champagne open te trekken. Ik kies bewust en in het moment wat voor mij, mijn team en gezin goed is, ook al ligt verharding op de loer.

Hart van Lansingerland, 7 december 2021